Otobanlar gökkuşağı.
Ağaçlar ise betondan.
Tadı yok yalnızlığın,
Rüzgar yüzüne çarpmadan.
Görebildiğin tek çıkmaz sokak.
Sonuna vardığında acımasız.
Ne bir izmarit, ne bir bira şişesi,
Bir o kadar da yalnız...
Asılı kalır gözlerin.
O miyop caddenin kızlarına.
Topuklu ayakkabılarıyla
Şarkı söyler kulaklarına.
Ağaçlar ise betondan.
Tadı yok yalnızlığın,
Rüzgar yüzüne çarpmadan.
Görebildiğin tek çıkmaz sokak.
Sonuna vardığında acımasız.
Ne bir izmarit, ne bir bira şişesi,
Bir o kadar da yalnız...
Asılı kalır gözlerin.
O miyop caddenin kızlarına.
Topuklu ayakkabılarıyla
Şarkı söyler kulaklarına.
Fatih Öztürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder