Haydarpaşa'ya doğru saçıldı hüzünler.
Raylar boyunca çaresiz.
İstasyonlar kadar mecburdur saatler.
Tren kapılarına sıkışmış pabuçlarım,
Başımda geçmiş durakların yankıları.
Haydarpaşa'ya doğru saçıldı hüzünler.
Vagonlar titriyor yalnızlıktan,
Sahibini bekliyor boş koltuklar.
Banliyölardan taşıyor hırçın bir sessizlik,
Bir korkuyla yanıp sönüyor ışıklar.
Haydarpaşa'ya doğru saçıldı hüzünler.
Makinistler koşuyor geceyarılarına.
Ağır bir roman yazılı tren camlarında,
Kaybolup siliniyor geldiğim yollar, mesafeler.
Haydarpaşa'ya saçıldı hüzünler.
Fatih Öztürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder