19 Ocak 2014 Pazar

İçeri Doğrular



gecenin yaralı tarafından
göğsümün üstüne düşen perdelerin
neydi ayışığından aldığı bu ilhamı
bir pencere mi yoksa ellerimin sahi bekçisi
yoksa odamın tam ortasındaki
irice bir boşluk mu
bu denli aklımı kaçırtan

dar bir solunum yoluydun önce ruhumun
kalp ağrısına hem çare hem de sebep
özleminin yokuşunu tırmandıkça sakin
kavuştukça bir ölününki gibi huzurlu

bir tanrıkent yıkıldı ki içinde umutsuzluk
yüzümü yasladığım gökyüzü şimdi lacivert
küçük avuçlarına dökülüp taşmadı yüreğim
ne acayip ki
ışıklar gölgeleri dövüp geçiyor

hayallerim öpüyor beni sabahleyin
damarlarımda hırçın med cezirler
yanağından boynuna bir yol var biliyorum
dudaklarımın değip gözlerimin dolduğu


Fatih Öztürk