Toprak Altı

Ruhuma bıçağını sapladın.

Bedenimi yarı yolda bırakıp,

Öldürdün ya beni. Bil ki ben;

Tohumlanır toprak altında,

Yeryüzünde yine bitiririm seni.

Sen, acın ile üşütürken beni,

Ben kış aylarında, rüzgarında,

Atkı diye boynuma atmıştım seni.

O kadar dolu ve yoğun ki; 

Akan her yağmur damlasında 

Bulmak isterdim benliğimi.

Sen ise dolaşsan tüm şehri, 

Üstüme bassan, görmesen beni.

Topuklarında...
Topuklarında bulsam kendimi.

Fatih Öztürk